Ornitoza

Jest to groźna choroba najczęściej dotykająca młode gołębie, jej niebezpieczeństwo polega na szybkim rozprzestrzenianiu się na całe stado. Zwierzęta zarażają się poprzez karmę, wodę, kontakt z wydzielinami, czy wdychanie pyłków. Podstawowe objawy choroby to światłowstręt, zapalenie spojówek, katar oraz biegunka. Choroba ta prowadzi do osłabienia całego organizmu, jej przewlekła postać może prowadzić do wyniszczenia wątroby oraz zaburzenia pracy serca.

Kokcydioza

 

Jedna z najczęściej spotykanych pasożytniczych chorób dotyczących gołębi. Wywoływana jest przez pierwotniaki z rodzaju Eimeria. Większa część gołębi jest nosicielami kokcydiów nie ma u nich objawów choroby, jednak z kałem wydalają oocysty. Oocysty stanowią potencjalne źródło choroby dla kolejnych ptaków. Gołębie zarażają się bezpośrednim kontaktem z innym osobnikiem oraz podczas przebywania na terenie skażonym odchodami już chorych gołębi. Kokcydioza jest niebezpieczna, ponieważ obniża sprawność i kondycję gołębi przez co otwiera możliwość zarażenia innymi patogenami.

 

Katar zakaźny

 

Katar zakaźny jest chorobą dotyczącą dróg oddechowych. Młode gołębie znacznie trudniej znoszą chorobę. Ujawnia się ona zazwyczaj w stanach osłabienia organizmu. Zarażenie następuje na drodze kropelkowej, przez wodę pitną, odchody lub karmę.
Choroba może przybierać postać przewlekłą – dotykającą niewielką ilość ptaków w tym samym okresie czasu lub rozprzestrzeniać się szybko oraz atakować całe stado. Choroba ta jednak nie należy do zagrażających życiu. Głównym objawem choroby jest obrzęk wokół oczu oraz zatkane otwory nosowe natomiast w gardle i na podniebieniu zauważalne są żółte naloty. Co ciekawe, katar zakaźny nazywany jest chorobą “brudnych gołębników”. Rozwija się on w pomieszczeniach o słabej wentylacji oraz dużej ilości zanieczyszczeń.

 

Salmonelloza

 

Choroba ta jest wywoływana przez bakterie Salmonella.Wśród młodych osobników może przerodzić się w epidemię, która wyniszczy większą część stada. Przebieg choroby u osobników dorosłych jest zdecydowanie łagodniejszy, zwykle powolny oraz rzadko śmiertelny.
Ptaki, które przetrwały chorobę automatycznie stają się nosicielami bakterii Salmonelli oraz stanowią potencjalne źródło zarażenia. Bakterie Salmonelli wydalane są z wydzieliną z wola, śliną, kałem oraz zainfekowanymi jajami. Do organizmu gołębia dostają się na kilka sposobów: poprzez zanieczyszczoną karmę, picie zanieczyszczonej wody, przy karmieniu młodych oraz przez wdychanie kurzu z zarazkami.

Paramyxowiroza

 

Paramyxowiroza jest to zakaźna choroba o podłożu wirusowym. Jest bardzo groźna zarówno dla  młodych jak i dorosłych gołębi. Wirus rozprzestrzenia się na inne osobniki poprzez bezpośredni kontakt z chorym gołębiem, a także poprzez spożywanie zanieczyszczonego pokarmu oraz wody. Na początku najczęściej obserwuje się dużą płochliwość, utratę apetytu oraz wzmożone pragnienie. Kolejny objawem są zaburzenia w obrębie układu nerwowego – skręcenie szyi oraz zaburzona motoryka. W zależności od wcześniejszej kondycji gołębi – mogą one paść na samym początku choroby, lub wyjść z niej cało